Umjesto nezavisnosti dobili smo zavisnost.
Stepen zavisnosti odavno je zdrobio granice zdravog razuma. Da ne govorimo o Ustavom proklamovanoj suverenosti! Pukom slovu na papiru koliko da se zadovolji forma. Državno i državničko dostojanstvo prvi su sahranjeni. Da ne remete harmoniju.
Platili su opravdanu cijenu nesklada sa podaničkim mentalitetom koji se nakon njihovog opela profiliše i uzdiže na nivo opšte diplomatske prakse, na nivo formule za opstanak! Kod suverenih, nezavisnih i demokratskih državama to se zove služenje stranom interesu, odnosno izdaja domovine. Dostojanstvo i podaništvo ne voze se u istom „kupeu“. Ne mogu zajedno. Gdje ima dostojanstva tu strada podaništvo. I obratno, na žalost.
Promjene 30.avgusta 2020.godine na tom polju nijesu se desile. Kritičari bi rekli da je servilnost dodatno podignuta do najvišeg stepena gotovosti. A nije bilo davno, tu odmah prije par decenija imali smo i državu i dostojanstvo. A onda je Djukanović preoteo vlast. Nedugo zatim stvorio privatnu državu i tragajući za sadržajem kako da je popuni, nakon raskida sa tradicionalnom Crnom Gorom ušao u projekat stvaranja nove istorije i novog čovjeka. Za prvo mu je trebala i nova akademija nauka, za drugo partijska Crkva. Kod Crkve je srećom bilo tvrdje nego što se nadao.
Vezivanje dugogodišnje svijetle istorije nezavisnosti i samostalnosti drzave Crne Gore za Djukanovićev referendum o izgradji privatne drzave je pokusaj utakanja rijeke u bočicu od sirupa!
Nakon Rusko-Turskog rata, Crna Gora je svoju nezavisnost i samostalnost dobila na Berlinskom kongresu 1878. godine. Berlinski kongres je bio revizija Sanstefanskog mirovnog ugovora od 3. marta 1878. godine. Na njemu su ucestvovale 6 velikih sila u Evropi : Rusija, Velika Britanija, Francuska, Austrougarska, Italija i Njemacka u pregovorima sa Osmanskim carstvom a ishod je bio da su Rumunija, Crna Gora i Srbija priznate za nezavisne i samostalne drzave. Danas je 21. maj dan kada je Crna Gora istupila iz drzavne zajednice sa Srbijom. Crna Gora je i u SFRJ i u SRJ i u zajednici Srbije i Crne Gore imala: Predsjednika Republike, Predsjednika Vlade i Predsjednika Skupstine, samo dio nadleznosti je bio delegiran federalnoj drzavi. Nezavisnost i drzavnost nije dovodjena u pitanje a samostalnost je obnovljena 21. maja 2006. godine. I to na pokradenom referendumu o cemu pored zivih svjedoka svjedoce i hiljade stranica „Bijele knjige“ o referendumskim neregularnostima. Od tada se politicka pretenzija jednog covjeka i njegove partije zeli prestaviti kao pocetak nase drzavnosti a projekat politicko- identitetskog inzinjeringa prodati za istorijsku istinu.
Vjekovi se zele zamagliti sa periodom Djukanoviceve vladavine, sa ciljem sticanja pogresnog utiska da su nasa drzavnost, samostalnost i nezavisnost vezani za politicku sudbinu poslednjeg evropskog diktatora.
Uporiste za ovu prevaru i istorijski falsifikat pronalazeno je kroz razne sinekre kojima je kupovana lojalnost, kako bi se ocuvanje Djukanovicevog trona prestavljalo kao odsudna bitka za odbranu drzave. Nakon promjena od 30. avgusta. 2020. godine sve je manje onih kojima se moze na takav nacin manipulisati i kojima je prihvatljiv takav Djukanovićev istorijski falsifikat. Jasno je svima da je Crna Gora postojala prije Djukanoviceve vladavine i da kao suverena i nezavisna drzava postojati evo prvi dan nakon Djukanovića koji ju je pretvorio u privatnu drzavu vladajuce kaste. Upravo je period te vladavine jedna od najvecih mrlja u slavnoj slobodarskoj istoriji Crne Gore.
A vi poštovani prijatelji ako želite da se iščupamo iz podaničkih ralja, ako vam je stalo do povrataka državnog i državničkog dostojanstva podržite koaliciju Za Budućnost Crne Gore jer je to jedini garant da ćemo biti svoji na svome. Razmislite dobro, naknadna pamet i reklamacije neće biti od velike pomoći.
