Objavljivanjem prepiske izmedju vođa i članova jedne od najvećih i najopasnijih politicko-bezbjednosno-kriminalnih organizacija u Evropi, poznate pod imenom DPS, kodnog imena “Kavački klan” je dokazana moja tvrdnja da je u Crnoj Gori došlo do srastanja političke partije na vlasti ( DPS) , bezbjednosnih sluzbi ( Uprava Policije i ANB) , tužilaštva i sudova sa narko i duvanskim kartelima.
Ova, u svojoj sustini ” transnacionalna kriminalna organizacija“, imala je, nažalost, godinama razumijevanje međunarodnog faktora, što je, u mnogome, doprinijelo da se u crnogorskom društvu formira, veoma opasan stav, da se korupcija i kriminal isplate . “To sve zemlje rade” – opasna mantra koja je relativizovala društvenu opasnost i nametnula pogrešni narativ da je korupcija i teški kriminal sasvim nornalna stvar i da ta armija ubica, zlikovaca, narkodilera, u suštini, obavlja neki patriotski zadatak za državu.
Godine srastanja države sa mafijom je u cjelosti razorila naš ustavni poredak i institucije pravne države koje su stavljenje u funkciju logističke podrške i zaštite DPS narkokartela.
Narkopatriotizam je doveo do toga da vodja terenskih operacija Kavačkog klana, odbjegli Radoja Zvicer u svojoj prepisci sa visokim operativcem ANB i UP, Petrom Lazovićem, kao glavni cilj organizacije, nakon političkih promjena u avgustu 2020, navodi: “ Moramo povratiti državu”.
Vrlo jasna poruka novim vlastima šta je najveća prijetnja nacionalnoj bezbjednosti i miru i stabilnosti zemlje: Namjera DPS narkokartela da zadrži sve ključne karike u bezbjednosnim službama, Carini, tužilaštvu i pravosuđu i da stvaraju uslove za povratak DPS-a, kao njihovog političkog krila na vlast.
Ono sto zabrinjava je da u Nacionalnoj strategiji bezbjednosti, kao krovnom strateškom dokumentu nema ni riječ o ovoj prijetnji.
Izgleda da je nova vlast odlučila da je najbolja strategija bezbjednosti, da nema strategije bezbjednosti.
Politički uticaj i ciljevi koje ova organizacija namjerava da realizuje svim sredsvima je udžbenička definicija TERORIZMA. Pokušaće prvo korupcijom, medijskom propagandom, pa onda štrajkovima, blokadama, opstrukcijama institucija ( ova faza je u toku) i izazivanjem unutrašnjih sukoba u partijama vlasti.
Nakon toga, slede ucjene i komptomitacija najvažnijih državnih funkcionera ( Milatovića, Spajića, Mandića, Bečića, Šaranovića, Koprivice …) onih predstavnika države koji im trenutno predstavljaju problem ( šef SPO Šuković i SDT Novović)
Poslednja faza je kampanja terora u kojoj se organizuju bombaški napadi na civile, likvidacije policajaca, tužilaca, sudija, političara, novinara, sa ciljem izazivanja političke nestabilnosti i atmosfere straha u kojoj bi direktni predstavnici narkokartela došli na vlast.
To je plan “Povratka države”.
Trenutno DPS efektivno kontroliše ANB koja je i dalje u funkciji ostarivanja interesa starog režima, prikuplja i analizira podatke protiv aktuelne vlasti i planira i realizuje subverzivne akcije. O tome ko upravlja ANB najbolje govore dva primjera.
Prvi, kada je ANB fabrikovala aferu San Trope i objavila kompromitujuće snimke bahanalija i luksuznig provoda Premijera Spajića, što je i on ( poslovično neinformisan i nezainteresovan za ovaj sektor) uspio nekako ( uz pomoć ujaka) da shvati i optužio službu za propust u radu.
Drugi, ogromno uspjeh kandidata DPS na Koniku i Vrelima ribničkim
Gdje je DPS na 15 birackih mjesta uzeo 3305 glasova, a koalicija PES -Demokrate koje kontroliše bezbjednosni sektor uzela 669 glasova a koalicija ZBCG je uzela 740 glasova.
Dps 3305, a vlast 1409 glasova.
Svi koji malo bolje poznaju mehanizam “Sigurni glas” DPS znaju da je ANB imao svoje saradnike kao vođe romske populacije koja je glasala po instrukcijama koje dobije od vođe. Do svoje smrti to je bio Isen Gaši koji je bio čak i odbornik DPS u Podgorici. Kod njega su se nalazila lična dokumenta Roma koje su dobijali za glasanje uz instrukciju za koji broj tačno da glasaju. Zauzvrat ovoj kriminalnoj organizaciji su tolerisana krivična djela, krađa, trgovine ljudima ( posebno ženama), prostitucija, prosjačenje. Poznat je slucaj utapanja 35 Roma na brodu “Mis Pat” u ljeto 1999 godine. Jedan od okrivljenih je bio Agom J. Gaši , brat šefa DPS na Koniku Isena Gašija. Sudjenje se razvlacilo, zbog uticaja DPS i ANB na sudstvo 18 godina i Gaši je osudjen na 6 godina zatvora.
Ovakav “briljantan” rezultat DPS na Koniku, jasno dokazuje da su ove izbore tamo odradili isti operativci oz ANB i UP sa svojim ljudima koji kontrolišu Romsku populaciju. Ista priča je i za drugi bezbjednosno-kriminalni punkt DPS na Karabuškom polju.
Ovo ukazuje na jasnu cinjenicu da Bečić i Bogdanović , koji su preuzeli odgovornost za bezbjednosni sektor nijesu uspjeli da iz ovih struktura odstrane vojnike DPS narko kartela i da su oni nesmetano i bez straha od posledica, odradili i ove izbore kao ranije.
Slicna situacija je i u Upravi policije gdje su na ključnim rukovodećim pozicijama zadržani DPS aktivisti koji su i dalje lojalniji DPS narkokartelu nego Ustavu i zakonima države. Na press konferenciji UP oko nekih hapšenja u Budvi svi učesnici su u samoj službi prepoznati kao DPS aktivisti. Jedan od njih, Ervin Pljakic je bio zaduzen za spiskove glasača DPS u UP i dojavljivao centrali kolege za koje nije bio siguran da ce glasati DPS.
U operativnom smislu UP je osakaćena i povjerenje među kolegama je poljuljano jer niko nikome više ne vjeruje, što operativne kapacitete UP dovodi na nulu.
Poslednja profesionalna likvidacija na Cetinju, prakticno u toku održavanja press konferencije rukovodilaca UP o navodnom uspjehu policije na sprečavanju ubistva pripadnika kavačkog klana i hapšenjima pripadnika škaljarskog klana u Budvi, izaziva osnovanu sumnju da su specijalne jedinice UP i visoki operativci ANB i dalje u operativnoj službi DPS Kavačkog klana.
Drskost izvršenja krivičnog djela ( usred dana, snajperom sa velike udaljenosti, pogodak u srce jednim hicem, meta ubijena u dvorištu svoje kuće..) ukazuju na logističku podršku i neposredno učešće djelova službe. Obezglavljeni Kavački klan kome su vodje i desetine vodećih oficira i vojnika po zatvorima, bez učešća djelova specijalizovanih jedinica policije, vojske i ANB ne bi mogao da izvede ovako profesionalno ubistvo. Reakcija policije pokazuje da nijesu ni imali namjeru da to riješe ( nije bilo blokade grada ni saobraćajnica posle izvršenja djela). Čak bi se moglo zapaziti da je press konferencija održana da se skrene pažnja sa Kavčana na Škaljarce i da se olakša posao likvidacije Lješkovića na Cetinju.
I pored obilja dokaza da teroristicka organizacija DPS ulazi u završnu fazu operacije “Povratak države” čelni ljudi vlasti ne pokazuju interesovanje za ove procese opasne za bezbjednost države i građana i Ustavni poredak.
