Piše: prof. dr Dragan Koprivica
Manipulisanje bilo čijom nesrećom, bilo kojeg naroda, bilo koje vjere i nacije, nema sreće, jer sve žrtve nose isti bol, i svima njima svi treba da se poklonimo uz isti pijetet.
A baš se Njemačka našla da zavađa narode jednom rezolucijom, ista ona, koja je u Drugom svjetskom ratu inicirala pogibije između 55 i 85 miliona žrtava.
Smiješno, da nije tragično, ali je groteskno, to jest, smijali bismo se da nema osjećaja jeze i zgražavanja.
Dakle, Njemačka, kao posljednja u nizu zemalja koja ima moralno pravo da pokreće rezolucije o genocidu zbog svoje okrutne nacističke istorije, kreće u proceduru izglasavanja.
S jedne strane, njemačkom licemjerju nema kraja, ali se jasno vidi i praktična strana inicijative: da se u tamu istorije gurne njemački globalni genocid nad čovječanstvom, i da se vještim donošenjem jedne rezolucije iznova zavađaju narodi. I sugeriše da jedne žrtve jesu bitne, a druge žrtve nijesu bitne, što govori o strahoti globalnih dvostrukih političkih aršina i interesnih lobija.
U zbiru rezolucija treba na prvo mjesto staviti onu o planetarnom genocidu Njemačke, posebno nad Jevrejima i Rusima, a zatim i o Jasenovcu, Srebrenici, Bratuncu, Pivskim Dolima, Velici, Zidanom Mostu i sad o nesrećnoj Gazi i drugim stratištima nad svim narodima svijeta.
Vili Brant, njemački kancelar, nije slučajno 7. 12. 1970. kleknuo pred spomenikom junacima pobunjenog Varšavskog geta, iz kojeg su Njemci 1942. deportovali oko 300.000 Jevreja u logor smrti Treblinka, i tamo ih, oko 90 odsto poljskih Jevreja, sve pobili.
A prethodno kroz varšavski geto organizovali i autobuske ture egzotičnog obilaska tog dijela grada, pa stoji i pitanje: treba li išta više reći nakon tog monstruoznog podatka o beskrupuloznosti njemačkog nacizma.
Ali danas prisustvujemo i gorkoj ironiji sudbine i stranici istorije, uz zaokret da se, uz tihu podršku Zapada, kolo nesreće okreće, pa upravo jevrejski narod vrši strašni genocid nad nesrećnim muslimanskim narodom Palestine.
A to pruža drugu sliku o Jevrejima danas uz fino umivene kritike Zapada i diskretnu podršku da se rat nastavi i nakon 30.000 postradalih Muslimana.
Dakle, pošto međunarodna zajednica ima osjećaj empatije prema jednim, ali ne i drugim žrtvama, manipulišući tuđom nesrećom i iznova zavađajući narode, treba jednom zauvijek donijeti globalnu rezoluciju o svim stratištima svijeta, koja bi neutralisala sve mogućnosti novih podjela i omraza među narodima, i među vjerama, uz pružene ruke mira svih svima.
Sve ostalo su skrivene, vješto zapakovane ratne igre zapadnih moćnika, huškača i profitera, usmjerene na nova zavađanja na Balkanu, uz manipulacije žrtvama.
A nama na ovim prostorima danas treba poštovanje svih prema svima, svih naroda, i svih vjera, prema svim narodima i svim vjerama, pri čemu zapadnjačke intervencije mogu donijeti samo nove omraze i nevolje.
Pošteni ljudi nesreću svakog naroda doživljavaju istovjetno: uz podjednaki bol i protest, bez ikakvih podjela na manje i više važne žrtve, a Zapad očito želi nove tenzije na Balkanu, na kojem nam danajski darovi sa strane nijesu poželjni.
Balkanu je potreban mir, uz isti humanistički stav i empatiju prema žrtvama sa svih stratišta od Triglava do Đevđelije…
I još jedno pitanje za gospodu “mirotvorce” Njemce: a šta ćemo za onaj tragični Kragujevački oktobar, to jest, Kragujevački masakr, koji su vaši “dični preci” 21. oktobra 1941. izvršili nad civilnim stanovništvom, strijeljali preko tri hiljade ljudi, žena i đaka?! I to po “civilizacijskom” sistemu: za jednog ubijenog Njemca sto ubijenih Srba, a za jednog ranjenog pedeset… Nacistički, nego što, po principu njemačkog ibermenšta, nadčovjeka..!
A u današnjem vremenu ne treba da ste nadljudi – dovoljno je samo da budete ljudi.
Jer nikad nijesam čuo da ste se iole založili da osudite svoju zemlju i za taj masakr. A jedino vas “opravdava” to, što su Njemci slična zlodjela pravili širom planete, pa vam je nezgodno izdvajati neka među njima, jer je svaki masakr masakr… I svaki genocid genocid… Nad bilo kim, bilo kad i gdje…
