Picula brani Evropu od mrtvih i živih vojvoda.
Malo je takvih srbomrzaca, vjerovali ili ne, kakav je Tonino Picula. To je patološka stvar koju bi trebalo istražiti i liječiti, mada, mnogi bi s pravom rekli da je to već bivši političar.
Sa četničkim vojvodama se već 41. godine ušlo u Evropu i to uz diviljenje porobljenih naroda Zapada, jer su ravnogorski četnici postali prva zvanična antifašistička gerila. Njihov komandant, Dragoljub Draža Mihailović, bio je prvi antifašista i antikomunista i to u trenutku dok su neki dočekivali Hitlerove naciste sa cvijećem i pokličima oduševljenja. Tokom života i nakon smaknuća komandant svih vojvoda dobio je više priznanja od evropskih i američkih vođa nego što je Tonino dobio značkica u domovinskom ratu. Neki od njih su zaslužili i spomenike na Zapadu, a Tonino bi i mrtve da ih raseli.
Za razliku od četničkih vojvoda Tonino Picula nikad nije bio ni antifašista ni antikomunista.
Četničke vojvode bili su stanovnici slobodnog društva Evrope i SAD i nakon što su izgubili rat. Umrali su u tuđim slobodama, a da ih niko nije gonio ili osuđivao za fašizam.
Za to vrijeme Tonino je klicao jednopartijskoj demokratiji Josipa Broza, gajio brkove vjerujući da su ljepši od Staljinovih, i podmazivao pušku da na kraju oslobodi svoju domovinu od Srba četnika i Srba partizana.
Među skoro 2000 ubijenih u Oluji Tonino se ponosi posebno na više od trećine ubijenih ili nestalih žena.
Ako je, dakle, Tonino ukrkao u EU i postao u njeno ime izvjestilac za Srbiju i analitičar za Crnu Goru, onda nema brige ni za nas.
Nabijeđna sveznalica i zastupnik Milovog krupnog kapitala pokušava da skroji novu ludačku košulju za region, da popravi istorijske činjenice u svoju korist, i obezbjedi se sitnim pazarom za treće doba.
Tonino bi još i da sprovede novu oluju nad grobovima četničkih vojvoda. Tako biva oduvijek.
Na mrtvog lava i tonino picula.
