Apelacioni sud Crne Gore je nakon sjednice vijeća od 17. maja, donio rješenje kojim je uvažio žalbe okrivljenog Kwon Do Hyeonga i njegovih branilaca, ukinuo rješenje Višeg suda u Podgorici i predmet vratio prvostepenom sudu na ponovni postupak i odlučivanje, saopšteno je iz Apelacionog suda.
Prvostepenim rješenjem Višeg suda u Podgorici od 08. aprila, utvrđeno je da su ispunjene zakonske pretpostavke za izručenje državljanina Republike Koreje Kwon Do Hyeonga, zbog krivičnog gonjenja za više krivičnih djela po molbama Republike Koreje i Sjedinjenih Američkih Država.
“Odlučujući o žalbama, vijeće Apelacionog suda je ocijenilo da je to rješenje zahvaćeno bitnim povredama odredaba krivičnog postupka, jer rješenje nema razloga o odlučnim činjenicama, budući da prvostepeni sud osim pukog citiranja odluke Vrhovnog suda, nije naveo valjane razloge kojim se rukovodio prilikom donošenja pobijanog rješenja. Pri tome, od odlučujeg značaja je da pravo na obrazloženu odluku predstavlja pravo na davanje bitnih razloga i jasno obrazloženih stavova suda prema pravnim i činjeničnim pitanjima na osnovu kojih je donijeta odluka”, kaže se u saopštenju.
To pravo je, kako navodi Apelacioni sud, zasnovano na principu na kojem je zasnovana i sama Evropska konvencija za zaštitu ljudskih prava i osnovnih sloboda, koji se odnosi na zaštitu pojedinca od proizvoljnog presuđivanja, odnosno zaštitu principa vladavine prava i sadržano je u članu 6 navedene konvencije.
“U vezi sa tim, prvostepeni sud nije dao analizu prirode skraćenog postupka u odnosu na redovni postupak i zašto u konkretnom smatra da nije u pitanju skraćeni postupak, kod činjenice da je okrivljeni dao saglasnost za izručenje i zašto smatra da nije u nadležnosti suda da u konačnom odluči o dozvoljenosti izručenja. Ukoliko lice čije se izručenje traži da saglasnost za izručenje, u pitanju je skraćeni postupak koji se ima primijeniti i u kojem slučaju sud odlučuje o izručenju. Pitanje situacije kada izručenje istog lica traži više država i kriterijuma kojim se treba rukovoditi prilikom odlučivanja o dozvoli izručenja, regulisano je članom 26 Zakona o međunarodnoj pravnoj pomoći u krivičnim stvarima, članom 17 Evropske konvencije o ekstradiciji, kao i članom X Konvencije o izdavanju krivaca zaključene između Kraljevine Srbije i Ujedinjenih Američkih Država iz 1901. godine, čiju analizu nije dao prvostepeni sud”, navode iz Apelacionog suda.
Naglašavaju da je prvostepeni sud bio dužan da ponovo sasluša okrivljenog uz obezbjeđenje ispunjenosti garancija da je lice čije se izručenje traži saglasnost dalo dobrovoljno, da je bilo svjesno njenih posljedica, te da se data saglasnost ne može opozvati, sve po Zakonu o međunarodnoj pravnoj pomoći u krivičnim stvarima, na šta upućuje Vrhovni sud Crne Gore u rješenju koje je donijeto po zahtjevu za zaštitu zakonitosti.
