Alternativa Crna Gora je došla do podataka o maržama koje zaračunavaju crnogorski marketi. U prilogu su slike iz dokumenta koji potiče iz 2021. godine i ima status „TAJNO“. U njemu ćete vidjeti da BRUTO MARŽE koje zaračunavaju crnogorski marketi nijesu ni izbliza onolike kolikim ih je predstavio g-din Bokan. Bruto MARŽE na nivou regiona bi trebalo da se kreću negdje oko 23.7%, na osnovu podataka Ekonomskog instituta u Zagrebu, dok su na nivou EU još niže (zato su cijene proizvoda tamo niže!). Kod nas se te MARŽE kreću iznad 30%! U prilogu su slike nekih proizvoda iz HDL Lakovića, iz dokumenta koji je predao IRF-u 2021. godine. Od tada do danas cijene su rasle brže od rasta cijena distributera, tj. trgovinski lanci su zaračunali DODATNE MARŽE na ove cijene. Vidjećete da većina marži prelazi 32-33%! Treba naglasiti da VOLI ima mnogo veće marže, jer drži najveći dio tržišta, iako su mu cijene gotovo iste kao u drugim marketima.
Ono što g-din Bokan nije juče pomenuo je i to da ima dodatne marže, koje se ne prijavljuju državi, a koje se računaju u drugim državama:
– MARŽU na ostvareni promet koji im daju distributeri robe koju nabavlja, a koja se kreće od 2-5% na ukupnu vrijednost robe;
– plaćanje POZICIJA, tj bonuse koje ostvaruju od distributera zato što neku robu drže blizu kasama i na vidnim mjestima;
– akcije i reklamiranje određene robe ili marke…
Takođe, g-din Bokan nije juče naveo i važan podatak da ima zdušnu pomoć države, da je 08.12.2023. godine dobio kredit u iznosu od 2.200.000€! Interesantna stvar kod ovog kredita je to što je odobren „faktoring“, tj plaćanje FAKTURA ZA NABAVLJENU ROBU, pa se svi troškovi nabavke robe prebacaju na IRF! Takođe, 25.06.2024. godine njemu je povećan fakturing sa 7.000.000€ na 10.000.000€ (zadnji dokument u prilogu). Time se njegova prodaja i visoke marže prebacaju na Državu Crnu Goru i njen fond IRF
Zato je priča oko navodnog štrajka ispred Vlada Crne Gore pomalo čudna. 
Malo je čudno da IRF odobrava kredite velikim lancima, a ne recimo DOMAĆIM PROIZVOĐAČIMA kojima treba pomoć da bi se probili na domaće tržište. Ako Crna Gora ne može da proizvodi hranu, šta onda može? Ili možda ti domaći proizvođači ne mogu da se probiju na domaće tržište zbog trgovinskih lanaca kojima je lakše da na građane prebacaju teret poslovanja kroz visoke marže!
