Veče je otvorio predsjednik borda direktora „Akademije znanja“ Aleksandar Franeta istakavši tom prilikom značaj ovog velikog praznika Vidovdana koji je u političkom i duhovnom životu vezan za Kosovski boj i „simbolizuje čitavu srpsku istoriju, istoriju narodnog poraza ali i njegovog uzdignuća, istoriju njegovog stradanja, patnji i muka, ali isto tako i istoriju njegove duhovne i moralne snage i veličine kao i veru i nadu u bolje dane” .
U sklopu ove kulturno-umjetničko večeri prisutnima se obratio Radomir Puco Dragićević, metohijski stradalnik i stihotvorca nesvakidašnjeg dara, publika je tokom večeri mogla da uživa u rodoljubivim stihovima pomenutog autora izdvojenih iz sledećih knjiga „Vidovdane evo nas ponovo“ „Kosti greje zemlja Metohije“, „Metohijski bezgrobnici“, „Od pepela spomenici“, „Krvavi tragovi“, „Ubijeni pragovi“, „Metohijo sretni sina“, „Ne prati me sa suzama“, „Pokrite me sa pepelom“ i „Zakletva“.
Tokom večeri prisutni su se i kroz istorijske činjenice mogli da se upoznaju šta za pravoslavni narod znači ovaj veliki praznik istakavši tom prilikom da je Vidovdan poseban značaj dobio u vrijeme stvaranja nove srpske države, a kao zvaničan državni praznik uveden je na 500. godišnjicu Kosovskog boja 1889. godine, i objeležavan kao Spomen-dan palima u borbama za otadžbinu. Godine 1889. na 500. godišnjicu Kosovskog boja upriličena je proslava miropomazanja kralja Aleksandra Obrenovića u manastiru Žiči. Od tada u Sabornoj crkvi i svetinjama širom zemlje držan je svečani pomen vidovdanskim herojima, uz prisustvo kraljeva, članova kraljevske vlade i pobožnog naroda. U Sarajevu je mladi Gavrilo Princip na Vidovdan 1914. izvršio atentat na Franca Ferdinanda. Prvi Ustav Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca donijet je na Vidovdan, i nazvan Vidovdanskim ustavom. Na Vidovdan 1928. u prisustvu kralja Aleksandra Karađorđevića osvećena je spomen-kosturnica u Tekerišu palima u Cerskoj bici. Na Vidovdan 1934. na vrhu Avale, Nj. V. kralj Aleksandar osvetio je kamen temeljac novog spomenika Neznanom junaku, koji se podiže kao „veliki i večiti simbol zahvalnosti naroda onima koji su svoje živote položili za današnju slobodu Jugoslavije”.
Ali ono što izdvaja Vidovdan u političkom i duhovnom životu je činjenica da je ovaj praznik vezan za Kosovski boj Vidovdan Kosovo i Metohija su spleteni u jedan događaj i jedan doživljaj srpske istorije. Dan epske bitke za slobodu od najezde nevernika na Kosovu Polju 1389. godine i kasnije propasti srpskog carstva i gospodstva, uz obavezno spominjanje ko je „vjera a ko je nevjera”, duboko je ukorenjena u svijesti naroda i opstaje do danas uprkos svim tokovima istorije. Tako se došlo do onoga što mnogi nazivaju Vidovdanski duh, a što se može označiti kao duh težnje za slobodom, duh koji ne dozvoljava da se zastava za slobodu ikada savije. Što bi rekao pjesnik: „Da se digne što je bilo palo da propeva što je proplakalo.” Simbolika Vidovdana, a posebno sećanje na pale za slobodu i otadžbinu opominju da moramo da čuvamo i negujemo istoriju koja nas je stvorila, takve kakvi jesmo i tu gdje smo danas. Na ovaj dan i ovaj praznik treba da iznesemo na vidjelo i da pokažemo koliko poštujemo sve one koji su u svim vremenima pali za odbranu i slobodu naroda i države, da pokažemo šta smo naučili, šta smo uradili i koliko vredimo, mereći danas u odnosu na juče, sadašnjost u odnosu na prošlost i mereći sebe u odnosu na druge narode i države. Na ovaj praznik se može razmišljati šta je Vidovdan dao i napravio od našeg naroda, a šta je naš narod napravio od Vidovdana. Kako je govorio vladika Nikolaj, Vidovdan je „jedna ogromna visina sa koje se da pregledati sva naša istorija, unazad i unapred”.
U sklopu večeri prisutnima će uz strune gusala obratio narodni epski guslar Nikola Krivokapić
Na kraju ove kulturno-umjetničko večeri okupljeni su uz znak zahvalnosti aplauzom pozdravili Oca Petra Cerovića i predsjednika Crkvene Opštine Bečići Dejana Andrića
