„Ukrajinska Pravoslavna Crkva je, kao što je opštepoznato, jedina kanonska i zakonita Pravoslavna Crkva u Ukrajini, a ujedno i najveća vjerska organizacija u toj zemlji. Ona je priznata od svih Pravoslavnih Crkava u svijetu, kao i od svih inoslavnih crkava i konfesija, dok nekanonsku, raskolničku strukturu koja, iako naziva sebe Pravoslavnom crkvom Ukrajine i nema ni najosnovnije atribute crkvenosti, priznaju samo četiri pravoslavne crkve, koje po broju svojih vjernika čine veoma mali procenat u pravoslavnoj vaseljeni“, navode iz SPC.
Ukrajinska pravoslavna crkva nije, kako ističu, nikakva „zaraćena strana”, nego živa i djelatna Crkva Božja u jedinstvu vjere i liturgijskom opštenju sa Ruskom pravoslavnom crkvom i pravoslavnim crkvama uopšte.
„Ratove, pravedne i nepravedne, vode države, a ne crkve. Čudovišnog je karaktera i sam tretman neke crkve kao neprijatelja zbog činjenice da pripadnici tragično sukobljenih strana, ukoliko su vjernici, jesu vernici jedne te iste crkve. Crkva je uvijek za mir, stalno se moli za mir i čini sve što može da neprijateljstvo i mržnju među ljudima i narodima zamijene prijateljstvo i ljubav. Crkva ne dijeli ljude na „svoje” i „tuđe”, „domaće” i „strance”; ona se trudi da, u ime Boga koji je Ljubav, voli sve i pastirski brine o spasenju duša i života svih kojima su bratska ljubav i pomoć potrebne“, dodaje se u saopštenju.
Najbolji primjer takvog stava i ponašanja daje nam, ističu iz SPC, Ukrajinska pravoslavna crkva – njen prvojerarh, mitropolit kijevski i sve Ukrajine Onufrije, njen episkopat, sveštenstvo, monaštvo i vjerni narod.
„Zbog toga Srpska pravoslavna crkva sa dubokom zabrinutošću, tugom i sastradalnom bratskom ljubavlju gleda „trpljenje svetih” (Otkr. 14, 12; sr. 1, 9) u Ukrajini, gleda pritiske, nasilje i progone koje aktuelna ukrajinska vlast vrši protiv kanonske crkve, a time i protiv većine vlastitih građana, s obzirom na činjenicu da je riječ o najvećoj vjerskoj zajednici u zemlji“, navodi se u saopštenju.
Progoni su, kako podsjećaju, kulminirali upravo poslednjih dana nasilnim otimanjem hramova u korist pseudocrkvene raskolničke strukture, koja ima status svojeobrazne „državne Crkve” i neformalne inkvizicije.
„Najavljen je i predstojeći vrhunac terora, vjerna repriza sovjetskog gonjenja crkve – izgon 250 monaha i više stotina profesora i studenata teologije iz Kijevo-pečerske lavre, vjekovnog duhovnog izvorišta i središta Svete Rusije, krstionice istočnoslovenskog hrišćanstva i Pravoslavlja u savremenoj Ukrajini, Rusiji i Belorusiji. Kijevo-pečerska lavra sa svojim svetinjama nije samo simbol i centar pravoslavne Ukrajine i, šire, „ruskoga svijeta” (ma kako ko tumačio taj termin) nego i nepresušni živonosni izvor duhovnosti vasceloga Pravoslavlja“, dodaju iz SPC. Štaviše, duhovno i kulturno blago Lavre jeste izuzetno važan i svima vidljiv elemenat ne samo ukrajinske i sveruske nego i svetske kulturne baštine. U svijetlu ovih činjenica, odluka sadašnjeg državnog rukovodstva Ukrajine da mitropolita Onufrija, monaško bratstvo i duhovnu akademiju protera iz Lavre nije drugo do”, kako upozoravaju iz SPC, „sinonim užasavajućeg državnog terora nad Crkvom, kao i najgrubljeg kršenja njenih osnovnih prava, verske slobode i slobode savjesti uopšte”.
„Ponašanje ukrajinskog državnog rukovodstva svedoči da je njegov stvarni, verovatno i krajnji cilj, brisanje istorijskog pamćenja i svih tragova izvornog Pravoslavlja u Ukrajini da bi se izmijenio kod i istorijski identitet koji je Crkva mukotrpno izgrađivala i čuvala u toku vjekova, od svetoga kneza Vladimira do danas. Osjećajući i znajući da jedina postojeća Pravoslavna crkva u Ukrajini, na čelu sa mitropolitom kijevskim Onufrijem, hrabro i smireno nosi svoj krst i sa nadom uzlazi na Hristovu i svoju Golgotu, uvjereni smo da će Raspeti i Vaskrsli Gospod – zbog duboke vjere, praštanja i ljubavi prema svima, pa i prema neprijateljima po njihovom sopstvenom izboru – dati snage Svojoj Crkvi da izdrži sva stradanja koja treba i mora da podnese. Istovremeno podižemo svoj vapijući glas protiv užasne nepravde, protiv državnog terora nad Crkvom u Ukrajini koji „vapije na nebo”. Nadamo se da će crkve i vjerske zajednice, kao i institucije i organizacije kojima je stalo do mira, pravde i kakvog-takvog poretka u svijetu, osuditi flagrantno kršenje vjerskih prava i sloboda u Ukrajini. Moleći se usrdno Gospodu za prekid bratoubilačkog rata u Ukrajini i za što skorije uspostavljanje blagoslovenog mira u njoj, sa vjerom, nadom i ljubavlju iščekujemo trijumf Krsta i Vaskrsenja Hristovoga nad silama tame, zla i smrti. Krstu Tvome klanjamo se, Hriste, i sveto Vaskrsenje Tvoje slavimo“, navodi se u saopštenju SPC koje potpisuje patrijarh srpski i predsednik Svetog arhijerejskog Sinoda Porfirije.
